"Διότι"... η ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ αξίζει πολλά!: Όλα είναι... όπως νομίζετε!

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

«Ορίζων κενός».
Να τα μετράω ή να μην τα μετράω τα χρόνια;
Σελ. 9

ΠΕΡΙ ΕΝΟΧΗΣ

Κι όμως
Ο χρόνος από μόνος του
Είν’ αθώος
Δική μας η ενοχή
Κι η δίκη στα συκώτια μας.

Γλιστράμε.
21/6/97
Σελ.13

Ο ΕΝΙΚΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

Η Αμοργός
της Ιθάκης
τη Κρήτη
την Κέρκυρα
ω Ρόδος
Να σας συστήσω
τη Σκιάθο
για να χαρεί η μάνα μου
κι ο μπράρμπα Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
για να γνωρίσει
η κλητική την ονομαστική της.
Σελ. 64

Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

Τα Κουφονήσια
Των Κυκλάδων
Τοις Παξοίς
Τα Δωδεκάνησα
Ω Σποράδες
για να συνάψουν
συγγενικές σχέσεις
όλες οι θάλασσες
για ν’ αυξηθούν
και να πληθύνουν
τα νησιά μας
για να χαρεί
ο πατέρας μου
που αρέσκεται στον πληθυντικό.
Σελ. 65

ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ Ι

Στό Ήττα
Στο Θήτα
Στο Λάμδα
Στο Άλφα
Στο Ρο
Ένα μονάχα
Πληγωμένο Έψιλον
τι να σου κάνει;
25 Δεκεμβρίου 1995
Σελ. 11

ΠΕΡΙ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΙΙ

Στο Ητα (της ήττας)
Στο Θήτα (του θανάτου0
Στο λάμδα (της λήθης)
Στο Άλφα (της απόγνωσης)
Στο Ρο (της ροής)
Ένα μονάχα
Πληγωμένο Έψιλον (της έλλειψης)
Τι να σου κάνει.
25 Δεκεμβρίου 1995
Σελ. 12

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑ

Εγώ,
Είπες και χάθηκες.
Στους δρόμους τους,
Στα βάσανά σου.
Τώρα, μετράς το βράδυ
Απ’ το παράθυρο αστέρια.
Εγώ,
Σε σκέπτομαι.
Κι είναι κρύα τα πόδια μου
Μέσα στο θαλασσί σου το πουλόβερ.
Σελ. 15

ΓΙΑ ΕΝΑ «Μ»

Εγώ, το μ
Δεν το ‘μαθα ποτέ.
Ούτε σαν περιορισμό
Ούτε σαν γενετήσια μορφή
Ούτε σαν μαντολάτο.

Μονάχα με τη μορφή του πεπρωμένου
Το γνώρισα.

Σαν σπλάχνο το ξέρασα
Και σαν παιδί, δεν αξιώθηκα,
Ποτέ δεν είδα.

Εγώ το μ
Δεν τόθελα ποτέ
Φοβήθηκα
2Ιουλίου 1996
Σελ. 27

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΣΕΝΑ

Θα γίνω αλάτι.
Ο κάθε άντρας που γνωρίζω,
Με γυρίζει σε σένα.
Θα γίνω βουνό
Για να μη τριγυρνώ στους δρόμους
Που περάσαμε.
Θα γίνω βροχή
Για να εξατμιστεί ο πόνος μου
Στην άμμο.
Θα γίνω αεράκι
Να σου χαϊδεύω για πάντα
Τα μαλλιά.
¨όμως, είμαι η αγάπη σου
Γι’ αυτό θα γίνω αλάτι.
5 Ιουλίου 1996
Σελ.33

ΑΠΟΦΑΣΗ

Μένος
Μαινάδα
Μάρκος και
Μάραθος
Μ’ άφησες κι έφυγα
Μείνε
Σου μήνυσα
Μόλις
Σε μάλωσε από αγάπη η καρδιά.
Μόνη μου.
6 Απριλίου 1996
Σελ.37

Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ

μ μ μ μ…
Μέλι, μήλο, μανία
Μένος, μαύρο, μαγεία
Μένω, μόνος, πολύ μακριά
Μυστήριο, μοναστήρι, μοναξιά

Το μ της μορφής
Το α της αφής
Πολλαπλασιαζόμενο εις άπειρον

Μαμά!
Το είπα.
Ιούλιος 1996
(Νοέμβρης 1994, Ιούλιος 1996)
Σελ.45

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ,
ΠΡΩΤ’ ΑΠ’ ΟΛΑ, ΑΓΡΥΠΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
γεμίσαμε τη ζωή μας ψέματα

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
φορτώσαμε το δωμάτιο φαντάσματα

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
σκιαγραφούμε μιαν αγάπη ονειρεμένη

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
επινοήσαμε έναν άνθρωπο μόνο στο νου μας

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
γινήκαμε ολοκαύτωμα για χάρη του

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
μετράμε τα συντρίμμια μας, θύματα μιας επινόησης

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
δική μας η φωτιά, αλλ’ άλλος κανονίζει για τις στάχτες

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
Μπορείς να βεβαιώσεις ποιος επινόησε ποιον;

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
άγρυπνη νύχτα μου…
Σελ.16

"Διότι"... η ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ αξίζει πολλά!

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Όλα είναι... όπως νομίζετε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρχειοθήκη ιστολογίου