Κι ύστερα:
«Με κούρασε πολύ η Κυριακή
Πολλή Κυριακή για έναν άνθρωπο.
Με κούρασε κι αυτός ο γάμος «στις οκτώ»,
ο λόγος ο αμετάφραστος έσονται εις σάρκα μία-
κορίτσι πάλι η σκέψη και ταξίδευε
μ’ άσπρα ανοιχτά σεντόνια».
Κι ύστερα:
«Σου είπα:
- Λύγισα.
Και είπες:
- Μη θλίβεσαι.
Απογοητεύσουν ήσυχα.
Ήρεμα δέξου να κοιτά
Σταματημένο το ρολόι».
Κι ύστερα:
«Οι πιο μικρές αποστάσεις
είναι αποστάσεις αδιάβατες».
Κι ύστερα:
«…Έχω απολέσει κάτι, μα αγνοώ τι. Είναι μάλιστα αμφίβολο αν το κατείχα ποτέ, αυτό το κάτι. Κι όμως, είναι σίγουρο, το έχω απολέσει. Εξηγείστε μου ποια είμαι. Περιμένω από σας νέα μου».
Κι ύστερα…
σελ.204 - 205
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
άγρυπνη νύχτα μου…
άγρυπνη νύχτα μου…
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2021
(2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2011
(24)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (9)
-
►
2010
(8)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2009
(110)
- ► Δεκεμβρίου (23)
-
▼
Σεπτεμβρίου
(12)
- Από το ΛΕΞΗΜΑ
- Από το ΕΘΝΟΣ.gr
- Βιβλιοκριτική Μπάμπη Δερμιτζάκη
- Βόλτες στο Πήλιο
- Συνέντευξη στο "Αίθριον" του Πανδοχείου
- Η Ιουστίνη Φραγκούλη έγραψε για το ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα
- ► Φεβρουαρίου (8)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
►
2008
(31)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (19)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου