Διάσημο κοινό

Κι ύστερα...
ανέβηκε στο μικρόφωνο μια ωραία κυρία (συγγνώμη, δε θυμάμαι το όνομά της)
και είπε τα ονόματα όλων των διασήμων προσώπων που παρευρέθηκαν.
Βάλε! Συγγραφείς, ποιητές, εκδότες, δημοσιογράφους, μπλόγγερς, ακόμα και η Βερούλη ήταν!
Εκεί που σκεφτόμουνα πώς άντεξε το θέατρο τόσα ταλέντα και κρίμα που δεν καθόμουν εκεί κοντά να τους γνωρίσω, ακούω κι ένα "Η Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου, το κυκλάμινο του βουνού που ήρθε απ' τον Βόλο" κι εκεί μου κόπηκαν τα πόδια!
Τι να κάνεις;
Να κλάψεις απ' την συγκίνηση;
Τι δουλειά είχε το κυκλάμινο του βουνού να αντιλαλήσει μέσα σ' ένα θεόρατο θέατρο και μάλιστα στο Κορωπί; Δεν ξέραν ότι τα κυκλάμινα ζουν στα βουνά, σκύβουν το κεφάλι κι ότι κρύβονται κάτω απ' τις φτέρες;
Ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί!
Αν τό' ξερα ότι θα γίνει τούμπανο, εγώ θα καθόμουνα πλάι στην Ελένη!
Δεν θα την άφηνα στιγμή μόνη της!
... να χαζεύει το φεγγάρι και να βυθίζεται στις σκέψεις της...
κι ας έλεγε ο κόσμος...
ότι ήμουν δίπλα της για να της κλέψω δόξα!
Εγώ κι εκείνη θα ξέραμε την αλήθεια.
Αρκεί να της κρατούσα το χέρι, όταν ηθοποιοί και τραγουδιστές με τα δικά της λόγια και με το ταλέντο τους, την πήγαιναν πολύ πίσω και σε στιγμές στενάχωρες...


Ε, μετά, άδειασε και η σκηνή, έκλεισα και την μηχανή, χαιρέτησα και την Ελένη κι έφυγα για τις υποχρεώσεις μου, αν και το μυαλό μου παρέμεινε εκεί!
Ήθελα να κλάψω για πολλά, αλλά...
δεν μ' άφησε το γενικό τρέξιμο.
Ο κόμπος έμεινε εκεί στον λαιμό, κι ακόμα δεν βγήκε...
Κι ας είμαι στον Βόλο! Εδώ τρέχω πιο πολύ!
Ίσως η βροχή, όταν μείνω μόνη μου...
βοηθήσει!
Πάντα τιμές και δόξες, Ελένη μου!
Τις αξίζεις!
Το κυκλάμινο του βουνού σ' ευχαριστεί, για όλα!