56) ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
Αχειροποίητο να ‘ναι
το ποίημα
έτσι ήθελε’ σαν εικόνισμα.
Μονάχα που αγνοούσε τι να κάνει.
Αν έκοβε τις φλέβες της;
αν περπατούσε όλη τη νύχτα στο βουνό;
αν σκότωνε έναν άντρα;
αν πέρναγε εκείνο το ποτάμι;
Στην άλλη όχθη
στη στέρηση
στο πέρα απ’ το βουνό
στο επέκεινα
θα έβλεπε το ποίημα;
Σαν πινακίδα από νέον στον ουρανό
Σαν το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα.
Την καταιγίδα, όμως, θα πρέπει
πρώτα να περάσει’
να διασχίσει αστραπές
να κλείσει στις βροντές
τ’ αυτιά της
ν’ αντέξει τη νεροποντή
Κι έτσι βρεμένη, τρομαγμένη
και ολόφωτη να δει το γράμμα
Μέσα απ’ το μοβ
το κίτρινο
το ροζ…
Εκείνη στο ροδί πάντα θα ποντάρει
να δει να σκάει η τύχη
μια και δυο φορές
Την τρίτη, θα τα χάσει όλα
αλλά θα ‘χει δει το ποίημα.
Ένα ξένο, τελικά, ποίημα,
εκεί ψηλά στον ουρανό.
Αλλά μήπως και το ουράνιο τόξο
ήτανε δικό της;
Παρασκευή 25 Αυγούστου 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
άγρυπνη νύχτα μου…
άγρυπνη νύχτα μου…
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2021
(2)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2012
(4)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2011
(24)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (9)
-
►
2010
(8)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
▼
2009
(110)
-
▼
Δεκεμβρίου
(23)
- ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ - Το γράμμα που λείπει - ΑΓΚΥΡΑ
- Ποίηση Ελένης Γκίκα,
- ΑΝ ΕΒΡΙΣΚΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ
- ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΤΟΠΤΡΟΥ
- ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
- ΕΡΑΣΤΗΣ ΣΚΥΛΟΣ
- O ΠΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
- ΡΩΓΜΕΣ ΣΕ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
- ΜΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
- ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΌΤΑΝ ΔΙΨΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ
- ΧΟΡΟΣ ΜΕ ΤΗ ΣΚΙΑ ΜΟΥ
- Η ΚΕΝΤΡΟΜΟΛΟΣ ΚΑΡΔΙΑ
- ΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ
- ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΤΙΝΟ ΗΡΩΑ ΤΗΣ
- ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
- ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
- ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟΥ
- ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΙΣΟΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟ
- B’ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ
- «Υποθετικό Ποίημα»
- ΑΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
- Άνοιξε και μας περιμένει!
- Μ' άρέσει!
- ► Σεπτεμβρίου (12)
- ► Φεβρουαρίου (8)
- ► Ιανουαρίου (6)
-
▼
Δεκεμβρίου
(23)
-
►
2008
(31)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (19)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου