Το γράμμα που λείπει γεύση από λύπη αφή που χάθηκε αφού οι ρώγες στα δάχτυλα κάηκαν κι ούτε δακτυλικό αποτύπωμα πια στη ζωή μου απ’ το κορμί σου μονάχα μια εξορία- ξενητιά κι ο πόνος, ακαθόριστη οδύνη Κι όμως κάποτε πέρασε απ’ τη ζωή μου η ηδονή κι είχε το πρόσωπό σου. ό,τι κάποτε είχα σώμα, ψυχή πέρασες και το πήρες φεύγοντας κι εκεί που ήταν κάποτε χέρια, πόδια και στήθη τώρα μόνον ρωγμές πια και μυικοί πόνοι
Αλήθεια αν ξαναρχόσουν πώς θα σε γνωρίσω;
Σάββατο 4 Μαρτίου 2006, Β’ Ψυχοσάββατο, Του Σπύρου για να βρει τον δρόμο και να ‘ρθεί.
ΡΩΓΜΕΣ ΣΕ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ
Το γράμμα που λείπει
γεύση από λύπη
αφή που χάθηκε
αφού οι ρώγες στα δάχτυλα κάηκαν
κι ούτε δακτυλικό αποτύπωμα πια
στη ζωή μου απ’ το κορμί σου
μονάχα μια εξορία- ξενητιά
κι ο πόνος, ακαθόριστη οδύνη
Κι όμως κάποτε πέρασε απ’ τη ζωή μου η ηδονή
κι είχε το πρόσωπό σου.
ό,τι κάποτε είχα σώμα, ψυχή
πέρασες και το πήρες φεύγοντας
κι εκεί που ήταν κάποτε
χέρια, πόδια και στήθη
τώρα μόνον ρωγμές πια και μυικοί πόνοι
Αλήθεια αν ξαναρχόσουν
πώς θα σε γνωρίσω;
Σάββατο 4 Μαρτίου 2006, Β’ Ψυχοσάββατο,
Του Σπύρου για να βρει τον δρόμο και να ‘ρθεί.
3 Δεκέμβριος 2009 7:55 πμ