ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΤΙΝΟ ΗΡΩΑ ΤΗΣ
Αρχίζει να το αισθάνεται πως
πλησιάζει η ιστορία
Από αυτό τον ανεπαίσθητο
μικρό εκνευρισμό
Από τον τρόπο που επείγεται
να γίνει Κυριακή για να
κλειστεί στο σπίτι.
Από τον τρόπο που
Σφαλίζει τα παντζούρια
Από το χέρι έτσι
όπως σφίγγει το στυλό
Από τους εφιάλτες
τη νύχτα.
Από εκείνη τη γλυκιά χαύνωση όποτε
σκέφτεται εκείνο τον άγνωστο άντρα που
δεν γίνεται παρά μονάχα στο χαρτί
να συναντήσει
Γι’ αυτό και βιάζεται
γι’ αυτό το ραντεβού
Στο μεταξύ, καθόλου
δεν την αφορά η ζωή
Παρά μονάχα
ως προοπτική
να δει αυτοί οι δύο, εν τέλει,
πού θα καταλήξουν.
Δική της θα είναι, βεβαίως, η ιστορία
Αλλ’ όμως το φινάλε αυτός θα το σφραγίσει
Γι’ αυτό κι επείγεται
για να την γράψει
να τον αγγίξει, επιτέλους, στο πρώτο ραντεβού.
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2005, λίγο πριν αρχίσει η καινούργια ιστορία (ο «Υγρός Χρόνος»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου