ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Για να σε θυμηθεί
βρίσκεται εδώ
είκοσι μέτρα σε μια τρύπα
κάτω απ’ τη γη
ζηλεύει το χώμα
που σε σκέπασε
ποθεί τα λουλούδια
εκείνα τα άσπρα γαρίφαλα
και ύστερα τις ντάλιες
που σου ‘φερε μετά
φυσάει σαν τον φιλάργυρο
τα σεντόνια σας
και στο παράθυρο
όλο κοιτά
τα σφαλισμένα σου παντζούρια.
Μόνο στο όνειρο ανοίγουνε
Γίνονται πάλι όπως τα ξέρει’
Φωτεινά.
Γι’ αυτά τα σφαλισμένα σου
παράθυρα
βρέθηκε εδώ για να μιλήσει
απόψε
εκείνη, θα τ’ ανοίξει πάλι
τα παράθυρα
κι αν χρειαστεί
θα χτιστεί κι η ίδια
σ’ αυτή τη νέα
χάρτινή της ιστορία.

Αλλ’ όμως τα παράθυρα
θ’ ανοίξουν
οπωσδήποτε

Παρασκευή 8 Ιουλίου, 2005, μεσημέρι