ΕΝΑ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ
Σήμερα,
Ακριβώς σαν σήμερα,
Που είχε γεννηθεί η μάνα σου,
Που από σύμπτωση γεννήθηκε η Μαρία,
Σαν σήμερα,
Ακριβώς σαν σήμερα,
Που κι ο Χριστός γεννάται κάθε χρόνο
Εσύ, επέλεξες να ξεκινήσεις
Για την έξοδο
Σήμερα,
Σηματοδοτώντας θάνατο
Ή μια άλλους είδους γέννα
Που ως καταδικασμένα γήινη
Ούτε μπορώ να καταλάβω.
Σήμερα,
Ακριβώς σαν σήμερα,
Με την μεγάλη έξοδο,
Ανήμερα του Αη Γιαννιού,
Ακριβώς δεκατέσσερις ημέρες,
πες δεκαπέντε με το ξόδι.
Ούτε το έβλεπα καν
Γι’ αυτό κι επέτρεψα αυτό να σου συμβεί
Μόνος σου!
Σ’ εκείνο το φωτεινό κι αβέβαιο τούνελ
Στο σκοτεινό μου τούνελ μιας ιστορίας
Μόνη κι έρημη εγώ.
Να ξαναμπώ στην ιστορία θέλω
Μήπως και μέσα απ’ αυτή
Το κατορθώσουμε να αποχαιρετιστούμε σωστά
Αυτή τη φορά
Μήπως μπορέσουμε κι εξηγηθούμε
έστω για μια φορά οι δυο μας
Δεν έχω άλλον τρόπο- ραντεβού
Θα ξεκινήσω λοιπόν εγώ για να σε βρω
Σήμερα
Τώρα
Αμέσως
Πάμε!
Να ‘ρθεις
Γιατί δίχως εσένα
Αυτή η ζωή, ζωή δεν είναι.
25 Δεκ. 2005 αρχίζοντας τον «Υγρό Χρόνο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου