Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

ΠΛΗΘΟΣ ΕΙΜΑΙ - αποσπάσματα

Κούκλα που να λέει «σ’ αγαπάω, μαμά» έχει δει πρόσφατα μια’ στη βιτρίνα.

Με τον Άγγελο, δεν ανταλλάσσουν κούκλες και λούτρινα ζωάκια χαζά αλλά φράσεις, τον πρώτο καιρό, και κατόπιν βιβλία.
«Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας» (Φ.Πεσσόα).
σελ.152-153

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Για τις δικές μας, πρώτ’ απ’ όλα, άγρυπνες νύχτες…
άγρυπνη νύχτα μου…

Αρχειοθήκη ιστολογίου